میرزا غلامرضا اصفهانی از معروف‌ترین خوشنویسان دوره قاجار بوده‌است. میرزا
در دوره‌ی حکومت قاجاریه بخشی از دوران حکومت محمد شاه و ناصرالدین شاه را در
دوران عمر ۶۰ ساله‌ی خود سپری کرد. او شاگرد میرزا سید علی حکاک و هم‌دوره‌ی
دو تن از بزرگان خوشنویسی یعنی میرحسین ترک و میرزا کاظم بود. میرزا غلامرضا در
قلم‌های غبار تا کتیبه آثار درخشانی از خود بجا گذاشته است. همچنین باید گفت که میرزا
غلامرضا نه تنها در خط نستعلیق از بزرگان عصر خود بود بلکه در نگارش خط شکسته نیز،
سرآمد و صاحب سبک بوده است.
مهارت و چیرگی میرزا غلامرضا را باید در آفرینش آثار «سیاه مشق» او دید. آثار او از این نظر، در تنوع و تعداد در انواع اقلام ریز و درشت به تنهایی کافی است که وی را در عداد استادان تراز اول قرار دهد.
میرزا غلامرضا مردی مسلمان، عارف، ادیب، دلسوخته و اهل معنی و اعتقاد بود. غلامرضا در ۵ سالگی به مکتب رفت پس از دو سال قادر به خواندن قرآن به‌تمامی شد. او در سنین پختگی و استادی، هنر خود را «توفیق خداوند عزوجل» می‌داند و آنجاییکه اوصاف هنرش را شرح می‌دهد، می‌گوید که «نه از باب خودستایی است بلکه محض بروز فضل یزدانی و نفس مسیحایی است»
 |
| برگرفته شده از سایت احمد سلطانیان |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر