ابوالحسن صبا (۱۲۸۱ – ۱۳۳۶) استاد موسیقی ایرانی، آهنگ‌ساز و
نوازنده سرشناس ایرانی بود. صبا در تهران و در خانواده‌ای اهل موسیقی و ادب به‌دنیا
آمد. وی که لقب «صبا» را بعدها به‌عنوان نام خانوادگی خود برگزید، در همان نوجوانی
نواختن ویولون و خواندن نت موسیقی را از حسین‌خان هنگ‌آفرین یاد گرفت.
او ضرب، نی، سه‌تار، سنتور، فلوت، تار، کمانچه و ویولن رابخوبی می‌نواخت. برخی
از چهره‌های شاخص موسیقی معاصر در ایران از جمله شاگردان صبا بوده‌اند. او ویولن
را به‌طور جدی به خدمت موسیقی ایرانی در آورد و موفق شد همه زیر و بم‌ها و ریزه‌کاری‌های
موسیقی ایران را با ویولن اجرا کند و ردیف دستگاه‌های ایرانی را برای این ساز بنویسد.
تألیفات او در زمینه موسیقی همچنان مورد توجه و استفاده هنرجویان موسیقی است.
او آثار نیما و هدایت را می‌خواند و با نیما و شهریار روابط نزدیک داشت و با یکی
از شاگردان خود به نام منتخب اسفندیاری کوه‌نور، دخترعموی نیما یوشیج ازدواج کرد
ابوالحسن صبا در سال ۱۳۳۶ در سن ۵۵ سالگی به‌علت عارضه قلبی
درگذشت. آرامگاهش در ظهيرالدوله شميران است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر