میرزا از لغاتی است که در سبزوار در زمان سربداریه در قرن هشتم هجری پیدا شد. به این معنی که امیر سربداری مرد و پسر صغیری داشت بنام « لطفالله» که ولیعهد او بود، ولی بواسطهی صغر سن یکی از رجال دربار سربداری بنام او حکومت میکرد.
این لطفالله را « امیرزاده لطفالله» میگفتند و
بعد مخفف امیرزاده «میرزا» شد. بعد کلمهی میرزا در بین اخلاف امیر تیمور گرگان شایع
شده میرزا شاهرخ میرزا بایسنغر و غیره. در زمان صفویه هم بود که به اول یا آخر اسم
مینهادند. در دورهی قاجاریه به آخر اسم میگذاردند و در اول اسلام در عراق مخصوص
به طبقهی اهل قلم و سواد بود. به هر حال در سبزوار سید را «میرزا» میگویند.
البته سید هم معمول است ولی غالبا میرزا میگویند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر