بیل گیتس کارآفرین معروف جهان، در پیامی زیبا، نگاه آموزنده و بدیعی از بلیه کرونا ارائه می دهد. که مملو از نکات آموزندهای هم هست:
آموزه های ویروس کرونا به ما
من قویا براین باورم که در پس
هر رویدادی صرفنظر از آنکه ما آن را خوب یا بد بدانیم یک غایت معنوی وجود دارد
من بر همین اساس، احساس می کنم
که ویروس کرونا در حال اعمال همین غایت معنوی نسبت به ماست.
این به ما یاد آوری می کند که
صرفنظر از فرهنگ ، مذهب ، شغل ، موقعیت مالی و یا هر میزان شهرتی که داریم ، برابر
هستیم. این بیماری بصورت برابر با ما رفتار می کند. اگر در گفته من تردید
دارید فقط از تام هنگس ( هنرپیشه معروف مبتلا به کرونا ) بپرسید.
این به ما یادآوری می کند که
ما با هم مرتبط هستیم و هر چه یک نفر را تحت تاثیر قرار دهد دیگری را هم تحت تاثیر
قرار می دهد . این به ما یادآوری کرد که مرزها ارزش محدودی دارند و ویروس ها نیازی
به پاسپورت ندارند . این ویروس با تحت فشار قراردادن کوتاه مدت کسانی که تمام
عمرشان صرف ستم می شود اینها را به آنها گوشزد می کند
این ما گوشزد می کند که سلامتی
ما چقدر ارزشمند است و ما چقدر با روی آوردن به غذاهای کارخانهای و مایعات آلوده
به مواد شیمیایی از آن غافل هستیم. اگر مواظب سلامتمان نباشیم البته بیمار
خواهیم شد.
این ویروس کوتاهی عمر ما را به
ما یادآوری میکند و اینکه مهمترین وظیفه ما کمک به دیگران است. کمک به سالمندان و
بیماران و نه خریدن کاغذ توالت
این به ما یادآوری می کند که
جامعهی ما چقدر مادی شده و از اینروست که هنگام دشواری، میفهمیم که ضروریات ما
غذا و آب و دارو است و نه لاکچریهایی که بطور غیرضروری به آنها اهمیت میدهیم.
این به ما میآموزد که خانواده
و زندگی خانگی ما چقدر مهم است و ما چقدر از آن غافلیم. این ما را ناچار کرد که به
خانهمان روی بیاوریم و زندگیمان را در خانهمان بازسازی و واحد خانواده را تقویت
کنیم.
این به ما آموخت که کار واقعی
ما شغل ما نیست و آنچه که ما برای آن خلق شدهایم این نیست، کار اصلی ما مراقبت،
حمایت و بهرهمندی از یکدیگر است
این ما را وادار میکند که
تلقی خودمان از خود را بازبینی کنیم و اینکه مهم نیست که ما چقدر فکر میکنیم مهم
هستیم و یا دیگران فکر میکنند که ما مهم هستیم.
یک ویروس میتواند تمام جهان
را متوقف کند و به ستوه درآورد
به ما یادآوری میکند که ما حق
انتخاب آزاد داریم. انتخاب کنیم که بایکدیگر همکاری کنیم، مشارکت کنیم و به یکدیگر
کمک کنیم یا آنکه بسوی خودخواهی، خود جمع
کردن و فقط بدنبال امیال خود رفتن باشیم. حالا این مشکلات است که واقعیت ما را
نشان میدهد.
این به ما میآموزد که میتوانیم
صبور باشیم یا هراس زده . میتوانیم درک کنیم چنین رویدادهایی بارها در تاریخ
اتفاق افتاده و گذشته یا آنکه بالعکس هراس زده شویم و آن را پایان جهان ببینیم و
بیشتر موجب آسیب شویم تا موجب بهبود.
این به ما میآموزد که این میتواند
یک پایان باشد یا یک شروع جدید. این ممکن است به انعکاس و درک اشتباهات ما منجر
شود یا آنکه شروع چرخهای باشد که در نهایت از آن درس بیاموزیم.
این به ما می آموزد که کره
زمین بیمار است و لازم است که به نرخ بالای جنگل زدایی بسیار بیشتر از سرعت محو
کاغذ توالت از قفسه های فروشگاهها توجه کنیم. اين به ما يادآوري ميكند كه درپس
هردشواري سهولت هست و نبايد هراس زده بشويم. اين نيز ميگذرد.
هرچندکه
بسیاری ویروس کرونا را یک فاجعه بزرگ میبینند ولی من ترجیح می دهم که آنرا تصحیح
کنندة بزرگ ببینم
این دارای آموزه های مهمی برای ماست که بنظر میرسد آنها را فراموش کرده
ایم و حالا این به عهده ماست که آیا این آموزه ها را بياموزيم یا نه!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر