ولادت خجسته وارث زمین و صاحب زمان بنیانگذار و فاتح جامعه بی‌طبقه توحیدی
حضرت مهدی عجل‌الله تعالی فرجه مبارک‌باد
«آگاه باشید که فردا خواهد آمد، فردا خواهد آمد با آنچه که آن را
نمی‌شناسید. فرمانروایی خواهد آمد، غیر از تبار شاهان و فرمانروایان، او حاکمان را
به‌سبب بدیها و ستمهایشان مورد بازخواست قرار خواهد داد. زمین، ارزشمندترین ذخایر
خود را برای او آشکار خواهد ساخت و کلید همه گنجینه‌هایش را تسلیم او خواهد نمود.
و او قسط و عدل را آن‌چنان که شایسته آن است به شما خواهد نمود و آنچه را که از
کتاب (قرآن) و سنت پیامبر به‌فراموشی سپرده شده، احیا خواهد کرد. (قسمتی از خطبه ۱۳۸ نهج‌البلاغه ـ علی(ع)
به‌روایت ابو‌داود در کتاب معروفش «سنن»، علی(ع) از قول پیامبر(ص) نقل کرده که پیامبر فرمود: «چنان‌چه یک‌روز هم از عمر جهان مانده باشد، به‌تأکید، خداوند، مردی از خاندان مرا بر‌می‌انگیزد تا زمین را مشحون از عدل و داد کند چنان‌چه از جور و ستم انباشته شده است. چنانکه قلب امت محمد را از بی‌نیازی سرشار کند و عدالت او بر امت فراگیر باشد.
او از ما خواهد بود و خداوند به‌دست او دین اسلام را به‌نهایت کمال می‌رساند
چنانکه به‌دست ما پایه‌گذاری فرمود».
برجسته‌ترین نکات در نمونه‌های یاد شده در روایت فوق:
اول - خصلت «مشحون و پر کردن زمین از عدل» که در نمونه یکم تصریح شده است.
دوم - مفهوم «عدل» که به‌صراحت، دامنه‌اش را شامل عدالت اجتماعی و توزیع درست
ثروت می‌شناساند، آن‌هم نه‌تنها توزیع عادلانه ثروت بلکه بی‌نیاز‌کننده. قابل
توجه است که مفهوم «بی‌نیازی» به‌پیشرفت فکری و اخلاقی نیز ناظر است همان‌گونه که
-مطابق متن حدیث- وقتی شخص درمی‌یابد که از دیگران حریص‌تر است، احساس پشیمانی
کرده و ثروت دریافتی را به خزانه باز‌پس می‌دهد.
سوم - به‌نهایت کمال رسیدن دین در دوران عادلانه مهدی، امری که در دوران نخست
اسلامی تنها بنیان‌گذاری شده بود. این حدیث، به‌موضوع ارتباط بلوغ و اکمال دین با
گستردگی عدالت و بی‌نیازی مردم اشاره دارد.
نکاتی درباره تولد و شرایط زندگی امام‌زمان قبل از غیبت
تولد و زندگانی معجز‌آسای وارث زمین و صاحب زمان، مهدی موعود(ع)، خاطره
معجزات چند پیامبر اولوالعزم را دو‌باره در تاریخ اسلام و تشیع، زنده و آشکار کرده
است. از میلاد موسی(ع) گرفته که حمل و ولادتش از چشم و‌گوش جاسوسان فرعون پوشیده
ماند تا زاده‌شدن مسیح(ع) از مریم عذرا که در گاهواره زبان‌آور شد و رسالت خویش را
بشارت داد و تا معجزه عمر نوح(ع)، پیامبری که فقط ۹۵ :۰سال را بی‌خستگی صرف دعوتش
کرد.
امام دوازدهم ما شیعیان، ابوالقاسم حجة‌ابن‌الحسن، ملقب به‌مهدی و حجت و
قائم، در جمعه ۱۵شعبان ۲۵۵هجری (مطابق ۲۶ژوییه ۸۶۹میلادی) در شهر سامرا، یکصد
کیلومتری شمال بغداد، به‌دنیا آمد. او هم‌نام پیامبر(ص) نامگذاری شد، نامی که در
امتداد پنهان‌کاری شیعیان از دشمن، بر زبان آورده نمی‌شود. مهدی(ع) فرزند حسن‌ابن‌علی‌العسکری،
امام یازدهم(ع) و «ملکه» یا «ملیکه»، بانویی از یک خاندان فرمانروا در سرزمینهای
روم شرقی و از نوادگان شمعون، حواری مسیح(ع) است که در میان خاندان پیامبر(ص)
نرجس نامیده شد.
اما به‌جاست که همینجا، بیان مشروح‌تر و ریزتری از وضعیت اقتصادی-اجتماعی
دوران مهدی (عج) را بخوانیم که امام علی(ع) بیان فرموده و در نهج‌البلاغه نیز در
ردیف خطبه‌ها درج شده است.. این خطبه همان است که از دیرباز مورد توجه مجاهدین خلق
بوده و آن را به‌عنوان بیان و تصویری معتبر از جامعه بی‌طبقه توحیدی به‌صورت زیر
تدوین کرده و به‌رواجش همت گماشته‌اند. فهرست مشخصات تدوین‌شده از جامعه آرمانی
امام‌زمان مهدی (عج)، یعنی جامعه بی‌طبقه توحیدی، به‌قرار زیر است:
- حد‌اکثر رشد تکنولوژی تا هیچ نقطه‌یی از زمین، ناخرم و نا‌آباد باقی نمانده
باشد.
- ظلم و ستم و بهره‌کشی ریشه‌کن شده، اثری از طبقات استثمارگر در میان نباشد.
- تفکر پولی و اقتصاد کالایی منقضی شده باشد.
- هیچ زمینه‌یی برای جنگ و برادرکشی باقی نمانده باشد.
- مرزهای قومی، ملی، نژادی و طبقاتی، بی‌معنی شده و فرو ریخته باشد.
- طبیعتا‌ً در چنین شرایطی، همه مفاسد، فحشا، خیانت و دزدی، ریشه‌کن شده است.
جامعه توحیدی و نفی طبقات در بشارت مهدی موعود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر