استاد سید حسن میرخانی ( سراج الکتاب ) در سال ۱۲۹۱ شمسی در تهران به دنیا آمد. خوشنویسی را ابتدا نزد پدرش سید مرتضی حسینی برغانی آموخت که شیوه محمدرضا کلهر را پیروی می‌کرد. سید حسن میرخانی فردی عارف مسلک بود و کتاب‌هایی از شاهکارهای ادبیات فارسی را کتابت کرده است.
سید حسن میرخانی به انواع مختلف خطوط مرسوم در ایران چون نستعلیق، نسخ،
ثلث، تعلیق، رقاع، ریحان، شکسته نستعلیق و تحریر تسلط داشت اما استادی او در نگارش
خط نستعلیق در ابعاد «خفی» و «جلی» بود. علاوه بر آن وی را از نظر اخلاق و تقوی نیز
ستوده‌اند و فروتنی و وارستگی او در نخستین برخورد نمایان بوده‌است.
استاد سیدحسن میرخانی و برادرش استاد سیدحسین میرخانی به عنوان پیشکسوتان
هنر نستعلیق معاصر به شمار می‌روند. استاد بر این باور بود که خط از قدرت انسان بیرون است و کار خدا است.
این استاد هنر خوشنویسی در تاریخ ۵ آذرماه سال ۱۳۶۹ در تهران درگذشت.
استاد سید حسن میرخانی از علوم ادبی نیز بهره‌مند بود. او در سرودن شعر نیز
دست داشت و در اشعار او اثری از عرفان و صفای نفس دیده می‌شود. او در اشعارش
«بنده» تخلص می‌کرد و مجموعه اشعارش با نام «دیوان بنده» منتشر شده‌است.
از آثار او در خوشنویسی نستعلیق می‌توان به کتاب‌های کلیات سعدی، مثنوی
مولوی، خمسه نظامی، دیوان حافظ، دیوان بنده، گزیده دیوان شمس تبریزی، ترانه‌های
باباطاهر، ترجیع بند هاتف اصفهانی، ترجمه نفس المهموم، داستان ملک جمشید، مجموعه
هنر خط و نگارستان خط را برشمرد. کتاب مثنوی مولوی که به خط میر حسن میر خانی
نگارش یافته علاوه بر آنکه از نظر زیبائی خط مورد کمال توجه است خود او در تصحیح این
کتاب کوشیده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر