امیرمختار کریمپور شیرازی در ۴ بهمن ۱۲۹۹، روستای دهویه بخش رونیز شهرستان استهبان به دنیا آمد. او شاعر، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی هوادار ملی شدن صنعت نفت ایران بود که پس از کودتای ۲۸ مرداد دستگیر و پس از مدت‌ها شکنجه در ۲۴ اسفند ۱۳۳۲ در زندان دژبان مرکز ارتش در آتش سوزانده شد.
وی مدیر روزنامه شورش بود که از سال ۱۳۲۹ منتشر گردید و
در جریان ملی شدن صنعت نفت انتقادات تندی علیه شاه و خانواده اش ابراز کرد. در
گوشه سمت راست روزنامه وی کلامی از امام دوم شیعیان نوشته می‌شد: «پیکار کنید،
بگذارید جای لکه ذلت، دامن کفن شما آغشته به خون پاک شما باشد. پیکار کنید که مرگ
شرافتمندانه هزار بار از زندگی ننگین ستوده تر است.»
او زبان تندی نسبت به فساد و غارت حکومت پهلوی داشت. او
نوشته بود: مردم می‌گویند اشرف چه حق دارد که در تمام شئون مملکت دخالت کرده و با
مقدرات و حیثیت یک ملت کهنسال بازی کند. مردم می‌گویند این پولهایی را که اشرف
بنام سازمان شاهنشاهی از مردم کور و کچل، تراخمی و بی سواد این مملکت فقیر و بدبخت
می‌گیرد به چه مصرفی می‌رساند… مردم می‌گویند چرا خواهر شاه در امور قضائیه، مقننه
و اجرائی این مملکت دخالت نا مشروع می‌کند. چرا خواهر شاه دادستان تهران را احضار
کرده و نسبت به توقیف ملک افضلی جنایتکار و آدم‌کش اعتراض کرده و دستور تعویض
بازپرس را می‌دهد.
چرا باید یک نفر مفتخور نالایق بنام همسری خواهر شاه
دربار سلطنتی یک مملکت تاریخی را ملعبه عیاشی و خوش گذرانی خود قرار دهد… شاه اگر
با طرد اشرف، فاطمه و احمد شفیق عرب و هیلر آمریکایی افکار عمومی را تسکین ندهد،
عاصیان جان به لب آمده و کارد به استخوان رسیده، ناچار خواهند شد برای حفظ استقلال
و آبروی ایران کاری بکنند که ملت قهرمان و بزرگ فرانسه با دربار و لوئی شانزدهم
کردند. حال خود دانید با آتش و قهر و نفرت مردم.
کریمپور در جایی دیگر نوشت: «من نمی‌دانم، مادر و
خواهران و برادران شاه، دیگر از جان این مردم مفلوک گرسنه بی‌چیز چه می‌خواهند. سی
سال تمام، خون مردم را مانند زالو مکیدند… املاک و اموال مردم را عنفاً و جبراً
تصاحب کردند. ناموس دختران و زنان را به زور لکه دار و آلوده ساختند… رضاخان جنایتکار
گور به گور افتاده لعنتی، تمام استعداد و نبوغ ایران را مانند افعی آفریقایی بلعید
و ایران مستعد و برومند و پرافتخار را به قبرستان سیاه و تاریک و مخوف تبدیل کرد…»
همچنین کریمپور شیرازی نسبت به آخوند کاشانی انتقادات
تند و تیزی داشت و او را جاسوس بریتانیایی لقب داده بود.
کریمپور که پس از کودتای ۲۸ مرداد خود را پنهان کرده بود دو ماه بعد دستگیر و در دادگاه نظامی ارتش محاکمه شد. او در ۱۴ دی ماه در حالی که برای اخذ آخرین دفاع به دادرسی ارتش برده شده بود خود را از طبقه دوم عمارت دادرسی ارتش به خیابان پرتاب کرد، اما از سوی دو نفر گروهبان ارتش دستگیر و خبر اقدام به خودکشی او در روزنامه‌ها منتشر شد. او هنگامی که برای عکسبرداری از ستون فقراتش به بیمارستان ارتش برده شده بود به خبرنگاران گفت: «من می‌خواستم خودم را بکشم، زیرا طاقت تحمل این همه اتهام را نداشتم، ولی موفق به اجرای مقصود خود نشدم.» سرانجام در پنجم اسفند ۱۳۳۲ دستگاه قضایی ارتش برای «امیرمختار کریم پور شیرازی» ناشر روزنامه توقیف شده «شورش» تقاضای مجازات اعدام کرد.
به دستور اشرف، ابتدا کریمپور را با گلوله زدند و سپس پیکر نیمه‌جانش را آتش زدند و او را در میان شعله‌های آتش سوزاندند و بدین ترتیب، دست به انتقام‌جویی از نیش قلم یک روزنامه‌نگار زدند.محل دفن او روشن نیست و احتمال داده می‌شود که در گورستان مسگرآباد توسط مأموران دفن شده باشد.
برای مطالعه بیشتر اینجا کلیک کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر