حبیبالله بدیعی، زادهی ۴ فروردین ۱۳۱۲ - شهرستان سوادکوه، درگذشت تهران ۲۹ مهر ۱۳۷۱) آهنگساز، نوازنده ویولن، و لیسانس زمینشناسی. در سن ۸ سالگی به تهران آمد و ساکن این شهر شد. حبیبالله بدیعی دارای مدرک لیسانس در رشتهی علوم بود. در سال ۱۳۲۹ بهعنوان سولیست در برنامه رادیو ارتش به نواختن ویلن مشغول شد.
پس از ۲ سال به کلاس استاد ابوالحسن صبا رفت؛ و
بهمدت دو سال آموزش دید؛ و دورهی تکمیلی آوازها را نزد او به پایان رساند. همزمان
نزد یکی از اساتید موسیقی کلاسیک خارجی به نام «جینگوزیان» که از ارامنه ی قفقاز
بود دورهی موسیقی دید. وی در سال ۱۳۳۷ بنا به دعوت داود پیرنیا سرپرست برنامه
گلها، کار خود را در برنامه گلها در کنار خوانندگانی چون غلامحسین بنان حسین قوامی اکبر گلپایگانی
محمودی خوانساری محمد رضا شجریان و غیره آغاز کرد. او در سال ۱۳۴۳، عضو شورای موسیقی رایو، در
سال ۱۳۴۵ معاون
اداره رادیو تهران و سپس معاون اداره موسیقی، سال ۱۳۴۶ تا سال ۱۳۵۱ رئیس اداره موسیقی رادیو و
از سال ۱۳۵۱ تا
سال ۱۳۵۸ عضو
شورای واحد موسیقی که اعضاء آن متشکل از آقایان مرتضی حنانه علی تجویدی و حسینعلی
ملاح بود منتصب شد؛ و سپس مدت ۶ سال رهبری ارکستر «باربد» را به عهده
داشت. وی برای تعدادی فیلم مانند: خورشید میدرخشد، ولگرد، هفده روز به اعدام، بوسه
مادر، گنج قارون، همه گناهکاریم، بازگشت به زندگی و… آهنگ ساخت. حبیبالله بدیعی
در روز ۲۹ مهرماه ۱۳۷۱ در تهران درگذشت.
جهت مطالعه بیشتر اینجا کلیک کنید.
تصنیف پر کن پیاله را اثری جاودان از حبیب الله بدیعی و استاد شجریان و شعر این تصنیف از فریدون مشیری است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر